Climaxi vzw geeft een boek uit, over Klimaat & Migratie. We gingen mensen interviewen die op een andere plek in de wereld geboren en opgegroeid zijn of die er lange tijd geleefd en gewerkt hebben.
Hoe hebben zij het klimaat zien veranderen? Wat deed dat met hun leven? En hoe kijken ze vanuit hun nieuwe thuisland naar de opwarming van de aarde?
Van elk van hen maakten we ook een mooi portret. De publicatie is een boekje met verhalen van mensen uit de hele wereld.

Kostelijke en onbetrouwbare verlenging van drie reactoren?
Nu de regionale regeringen gevormd zijn, neemt Electrabel het initiatief om de federale regeringsvorming onder druk te zetten met een “plan” om drie reactoren met twintig jaren te verlengen. Daarmee probeert ze de groeiende aantrekkelijkheid van de uitbouw van hernieuwbare energie te ondergraven. En het valt te vrezen dat de consument het zal merken aan zijn portemonnee. Als het licht door onbetrouwbare en onveilige reactoren al niet zal uitvallen…

Las je in een krant over Sea-Watch-B? Wij ook. Wij stapten naar Jan Seys van het Vlaams Instituut voor de Zee (VLIZ) en vroegen hem wat hij en zijn team realiseerde. Met zijn dertig vrijwilligers observeert hij de Noordzee van op het strand. In het gezelschap van een grijze zeehond en een twee meter breed net stappen we door het water en op het strand. De groep verzamelt gegevens en stelt vast dat de Noordzee voortdurend verandert…en dat de opwarming van het zeewater wel eens voor eigenaardige wendingen zou kunnen zorgen.

Climaxi analyseerde de samenvatting van het Vlaams regeerakkoord en vindt daar bitter weinig concrete maatregelen terug die een omslag rond ecologie en klimaatverandering moeten bewerkstelligen. Die omslag is dringend nodig, vermits de Europese Unie België en zijn deelstaten voor de zomer nog liet weten dat er nieuwe én concrete plannen moeten komen voor het einde van dit jaar. Als er geen concretere plannen komen, wil Climaxi klacht neerleggen bij de Europese Unie.

Serge Allard en zijn vrouw Patsy zijn geen onbekenden in het watermilieu. Hij is al jaren onderwaterwerker voor zowel inshore als offshore projecten. Met hun bedrijf Falco Marine kochten ze de Z.700 Braveheart en vroegen Marnix en Carine van de vroegere O.369 als bemanning. Serge wou al jaren een visserschip en maakte aldus zijn droom waar, of dat dacht hij toch, met deze garnalenschuit. Want het leven werd hen in zo’n grote mate moeilijk, om niet te zeggen volkomen onmogelijk, gemaakt dat ze gestopt zijn. Het Visserij Blad vroeg en kreeg een onthullend interview.

Walter Lootens bespreekt zijn nieuw boek 'Rebelse plekken'. Het is een zoektocht naar nieuwe initiatieven die haaks staan op het dominante neoliberale denken. ‘Commons’ en ‘municipalisme’, twee begrippen die dicht bij elkaar aanleunen, behoren tot die mondiale en hoopvolle grondstroom. Op vele plaatsen zijn het geen abstracties meer, maar beginnen ze stilaan tot het nieuwe normaal van het dagelijkse leven te behoren. Walter Lotens zocht en vond die plekken in Europa en Latijns-Amerika.

De voorbije weken stond de wereld op z’n kop toen bekend raakte dat heel wat wouden in Zuid-Amerika en elders op aarde in de fik staan. Ze worden platgebrand door grote firma’s die er soja en vlees kweken.
Climaxi maakte een pamflet op, om de overheid aan te manen tot actie.

De Braziliaanse president Bolsonaro vaardigde een verbod uit van 60 dagen op het veroorzaken van branden in het Amazonewoud. Tegelijkertijd intensifieert de president de aanleg van wegen door het woud en zoekt hij conflicten met de inheemse bevolking. Daar zou zijn uitgestuurd leger wel eens goed bij van pas kunnen komen.

Ook Climaxi diende bezwaar in tegen Project One omdat we in eerste instantie bezorgd zijn over de toekomst van onze haven. Hoe kunnen we de haven als economisch hart en tewerkstellingsbron waarborgen? Deze investering past in geen enkel opzicht in een visie naar een meer circulaire en duurzamere haven. We moeten investeren in minder uitstoot van CO2 en andere gassen.

De Braziliaanse krant O Globo Rural maakte zondagnacht 25 augustus bekend dat één van de grote branden in Brazilië aangestoken werd door een groep veehouders, landgrabbers en handelaars die zich via Whats’App organiseerden. De nationale milieuinspectie IBAMA kreeg geen politiesteun om tussen te komen.