De Belgische Vivaldi-regering besliste gisteren om het energieprobleem voor zich uit te schuiven. De twee jongste kerncentrales in Doel en Tihange mogen tien jaar langer draaien. Ter compensatie mag Groen 1,2 miljard investeren in hernieuwbare energie. Zo raken we er niet, zegt Climaxi, men verandert niets aan de energiesector en schuift de problemen voor zich uit. Het is nauwelijks te geloven, maar nu kerncentrales weer een doelwit en acuut gevaar vormen tijdens een Europese oorlog, besliste de regering om de jongste twee kerncentrales verder open te houden. En net die oorlog, die zou moeten aanzetten tot energie-onafhankelijkheid (ook van uranium), is daar het argument voor. Het plan voorziet verder in BTW-verlagingen naar 6 % op warmtepompen, zinnepanelen en co, een fikse duit voor zonnepanelen in de Belgische stations, aanmoediging van elektrisch rijden, investeringen in waterstof en belasting op bedrijfswagens.   

De Belgische regering maakte gisteren een aantal maatregelen bekend die de energieprijs temperen. Men blijft daarbij netjes binnen de door Europa aangegeven grenzen: premies, verlaging van brandstofprijzen en BTW zorgen ervoor dat de extra-inkomsten die de staat int door de hoge energieprijzen volledig terug naar de burger en de bedrijven gaan, zegt de regering. Climaxi denkt dat dit voor velen onvoldoende zal zijn om het hoofd boven water te houden: een verdubbeling van de energiekost in onze slecht geïsoleerde huizen bedraagt voor velen meer dan de regering inschat. Climaxi is wel blij dat De Croo en Van Der Straeten Europa willen beweging tot herziening van de markten en hoopt dat ze daar echt werk van maken.

Twee weken geleden lanceerden de Belgische ondernemers een website “Keep The Lights On”. Een paar honderd industriëlen (ze zijn er allemaal: van Utexbel tot Ineos) roepen de bevolking op om mee een petitie te tekenen tegen de kernuitstap. Het (bedrieglijke) liedje, dat zich in de titel van de petitie uit is gekend en uit zich in de inleiding: “ Blind voor alle argumenten stort België zich in de perikelen van de kernuitstap. Energiefactuur: oncontroleerbaar. Concurrentiepositie Belgische ondernemingen: ondermijnd. Bevoorradingszekerheid: onbestaande. CO2-uitstoot: niet minder, maar meer. Dat staat ons te wachten bij een nucleaire uitstap. België koerst met open ogen af op een ecologische mislukking, het reduceren van de koopkracht en het uitwissen van onze economische slagkracht.”

De sociale klimaatbeweging Climaxi wil graag reageren op het debat rond de energieprijzen dat zich ook dit weekend in diverse media afspeelt. Nu zowel de Vlaamse als de Federale regering met plannen voor de dag komen moet ook de klimaatbeweging zich durven uitspreken. Climaxi kiest daarbij resoluut voor een prijsdaling zonder het totale energieverbruik op te drijven én een grondige herziening van de prijsstructuur. België moet Europa daarbij snel aanzetten tot het herzien van de Europese regel die de producenten ook nog vergoed voor de investeringskosten van hun projecten.

Climaxi steunt de eis tot verlaging van de BTW op energie van 21 naar 6 %. De argumenten zijn gekend: de BTW legt arm en rijk hetzelfde percentage op en is dus sowieso een onrechtvaardige ‘vlaktaks’. Energie is een basisbehoefte en geen luxeproduct: daar rekent men 6% voor. Daarmee is de kous evenwel niet af: wie verder denkt ziet een verouderde prijsstructuur en een extreem vrije-markt mechanisme dat totaal niet bijdraagt aan gelijk welke poging om de klimaatveranderingen in te perken. Climaxi verzet zich tegen de grootschalige verarming die zich onder de ogen en met medeweten van onze beleidsverantwoordelijken afspeelt.

In dit Energie-dossier publiceren we vijf artikels op rij over energie. Het eerste stuk: hebben we die nieuwe gascentrales wel nodig? En strookt de bouw ervan met de intenties van ons beleid om minder CO2 en andere schadelijke stoffen uit te stoten? En wat is de impact op omwonenden en natuurgebieden in de omgeving?

Stad Gent en WoningGent willen de Bernadettewijk afbreken en weer opbouwen met nieuwe sociale woning. Hierbij wordt geen rekening gehouden met de woongemeenschap in deze wijk. In juni 2020 kwam de Bernadettewijk uitgebreid in de pers omwille van de slechte staat van enkele huizen. In de nasleep daarvan besloot WoninGent de wijk te slopen en de huizen te vervangen door volledige nieuwe woontorens. De bewoners werden in deze beslissing niet geraadpleegd, en het besluit is bijgevolg niet op maat van de bewoners.

Eerder dit jaar bracht Steven Vromman, Low Impact Man bij uitstek, een nieuw boek uit. Het verhaal leest enerzijds akelig realistisch over de huidige klimaatnood, die nog decennia lang zal toenemen. Anderzijds leest het soms grappig realistisch om de herkenbaarheid van de werkbare, duurzame alternatieven die nu al toegepast worden in lokale voeding, slimme mobiliteit, complementaire munten, groene energie en zo meer. Het boek is een goede vertelling, met een hoopvolle blik op onze grauwe toekomst.

De gevolgen van de klimaatopwarming worden ook in ons land steeds meer merkbaar. Maar de klimaatverandering houdt al decennia lelijk huis in de rest van de wereld. Eind vorig jaar publiceerde Climaxi 'Klimaat en Migratie - mensen uit de wereld aan het woord'. We gingen 22 mensen uit de wereld interviewen, die intussen in België wonen. We vroegen hen hoe zij het klimaat in hun geboorteland hebben ervaren, welke impact dat had op hun leven en hoe ze vanuit hun nieuwe thuisland kijken naar de klimaatverandering. In de komende weken publiceren we de afzonderlijke interviews uit het boek. Deze week is Anne Maria De Witte aan het woord. Ze is vijfenzeventig. In 1972 trok ze voor de eerste keer naar India. Ze zou er verschillende decennia blijven.

De gevolgen van de klimaatopwarming worden ook in ons land steeds meer merkbaar. Maar de klimaatverandering houdt al decennia lelijk huis in de rest van de wereld. Eind vorig jaar publiceerde Climaxi 'Klimaat en Migratie - mensen uit de wereld aan het woord'. We gingen 22 mensen uit de wereld interviewen, die intussen in België wonen. We vroegen hen hoe zij het klimaat in hun geboorteland hebben ervaren, welke impact dat had op hun leven en hoe ze vanuit hun nieuwe thuisland kijken naar de klimaatverandering. In de komende weken publiceren we de afzonderlijke interviews uit het boek.