Vlaamse septemberverklaring: een lege doos.
Voor één keer stonden vandaag Friese ruiters en politie opgesteld aan het Vlaams Parlement. Een vijfhonderdtal mensen betoogden er voor méér socio-culturele sector en minder besparingen. Bourgeois ontving de actievoerder en droeg ze alleen een warm hart toe. Nadien las hij zijn septemberverklaring voor in het parlement: het grootste deel van de besparingen die men wil realiseren is nog altijd niet concreet. Wél is al duidelijk wie de portemonnee moet open doen: de gewone mensen en hun verenigingen.
De actie ging uit van Hart voor Hard, een samenwerkingsverband van alle grote socio-culturele organisaties: van Bond Beter Leefmilieu over de vakbonden tot armoedenetwerken en organisaties die
taallessen geven aan migranten. De Vlaamse regering wil immers hard besparen. Voor velen was duidelijk dat het hard tegen hard wordt in plaats van Hart voor Hard. Onder de actievoerders ook een 150-tal VRTwerknemers en vertegenwoordigers van publieke diensten. Ook vzw ’t Uilekot en Climaxi waren er.
De Vlaamse verenigingen willen dat er geïnvesteerd wordt in het sociale en culturele weefsel. Ze verwijten de Vlaamse regering al te veel in te zetten op het economische aspect en de kant te kiezen van de bedrijven. Volgens Vera Dua van de Bond Beter Leefmilieu ziet het alsvolgt: “ We zien dat deze regering ervoor heeft gekozen om te besparen op kap van Jan Modaal. Ook hier kunnen we ons met BBL absoluut niet in vinden. Ten derde merken we dat de besparingsplannen van deze regering een aanval betekenen op het middenveld. Dat betekent een rechtstreekse aanval op de duizenden geëngageerde vrijwilligers die dag in dag uit aan een betere samenleving werken.”
Ondertussen maakte Bourgeois in het parlement zijn intenties bekend. Eerst en vooral viel op dat men nog altijd weinig te vertellen heeft (of achterhoudt wat men al afgesproken heeft). Wel maakte men een aantal intenties duidelijk voor de toekomst. Die geven wel degelijk een richting aan: tweeduizend ambtenaren minder, 45 miljoen euro besparen bij De Lijn, VRT, Kind en Gezin. Besparingen op onderwijs, al weet men nog niet hoe het nu gaat zitten met het inschrijvingsgeld. De kinderbijslag wordt volgend jaar niet geïndexeerd en de minimumprijzen voor kinderopvang gaan omhoog. Er komen geen nieuwe initiatieven van de VDAB naar vb. jeugdwerkloosheid toe. De energieprijs gaat naar omhoog. Er komen 42.000 extra sociale woningen terwijl er 75.000 mensen op de wachtlijst staan.
Openbare werken komen er als hun economische meerwaarde bewezen is. Dan mag men dringend de meerwaarde van de N42 en de N60 komen bewijzen. De verenigingen kunnen op subsidies blijven rekenen, maar projecten en vernieuwende experimenten zullen sneuvelen. De vernieuwing gaat er uit vb. Nu zijn projecten dikwijls een opstapje voor verenigingen naar vaste subsidies. Ze brengen financiële verlichting voor organisaties die geen structurele subsidies krijgen en vormen een bron van inkomsten voor de anderen. Meteen veegt men allicht ook de resultaten van tafel: Climaxi werkt vb. inhoudelijk mee aan het nieuwste project van vzw
’t Uilekot, de film ‘la frite, c’est la fête/Frieten, da’s feest’, die deze maand in première gaat en de toekomstverwachting van jongeren in beeld brengt. Dit uniek document werd gemaakt door jongeren die het hebben over de crisis. Een dertigtal mensen van verschillende origine werkten mee aan het project. Zonder projectsubsidie is dit onmogelijk.
Wie de septemberverklaring van deze regering doorleest krijgt dan ook de indruk dat hier niet veel werk geleverd
1/2
is: men neemt een papiertje en trekt daar in grote orde wat sommen af van sectoren die men viseert. Wat dat allemaal betekent, daar wordt weinig bij stil gestaan. Hoe dat dan concreet moet worden is na al die maanden ook nog niet gekend.
Eén ding is zeker: men beknibbelt op de service aan de gewone mensen en laat de problemen in het hoekje liggen. Men gaat de files niet bestrijden door het openbaar vervoer af te bouwen. Men gaat de armoede niet oplossen door op onderwijs te gaan besparen en men gaat het verenigingsleven niet helpen door projecten af te schaffen. Deze regering nam zijn rekenmachine en schrapte als een volleerde accountant een aantal posten maar staat niet stil bij het maatschappelijk werk dat nodig is of bij de noden die moeten opgelost worden.
Het volgende moeten we ook nog kwijt: over ecologie, klimaat, opwarming en consoorten is bitter weinig te lezen in de grote 'maidenspeech' van de minister-president. Dit bevestigt wat in de vorige paragraaf reeds gesteld werd. DEze regering is niet bezig met de échte noden van de mensen. Filip De Bodt