Mensenketting Tihange - Luik - Maastricht - Aken
Op zondag 25 juni 2017 start de mensenketting die de onmiddellijke sluiting van de kerncentrales Tihange 2 en Doel 3 eist. Organisaties en mensen uit drie landen met verschillende talen, protesteren samen, hand-in-hand, voor een gemeenschappelijk doel. Climaxi ondersteunt deze mobilisatie.
Ernstige beveiligingsrisico’s
Op 19 november 2016 schrijft de krant “La Libre Belgique” dat de algemeen directeur van het Federaal Agentschap voor Nucleaire Controle (FANC), Jan Bens, voormalig directeur van de kerncentrale in Doel en voorstander van kernenergie, verontwaardigd is over het gebrek aan initiatieven van Electrabel, de exploitant, om het beveiligingsniveau te verbeteren. In twee brieven gericht aan Electrabel schrijft Bens dat de kans op een kernramp in de drie reactoren van Tihange en in de reactoren 3 en 4 van Doel ‘zeer waarschijnlijk’ is en de gevolgen ‘vergelijkbaar zijn met de zeer ernstige ongelukken in Fukushima en Tsjernobyl’.
Scheuren in reactorvat
Bij onderzoeken tussen 2012 en 2014 werden duizenden scheuren en scheurtjes gevonden in de wanden van de reactorvaten; tot wel meer dan 17 centimeter. Bij eerdere onderzoeken waren leek het er op dat ze enkele millimeters waren. Zijn ze gegroeid of werd er eerder minder nauwkeurig gemeten? De aanwezigheid van deze scheuren verhoogt het risico op het plotseling barsten van het reactorvat en daardoor op een kernramp. Bij een ontmoeting met de Luxemburgse minister van Buitenlandse Zaken – Camille Gira – op 18 januari 2016, moest zelfs de directeur van het FANC toegeven dat iedere nieuwe kernreactor die dergelijke gebreken zou vertonen afgekeurd zou worden. Ondanks deze vaststelling werden de reactoren eind 2015 opnieuw opgestart.
Slijtage
Des te ouder een reactor, des te gevaarlijker. Na verloop van tijd treedt er slijtage op aan materialen en aan de uitrusting van een fabriek. Vanaf een leeftijd van 25 jaar neemt het uitvalpercentage toe, evenals het aantal foutmeldingen. Door de jarenlange blootstelling aan hoge temperaturen en een constant bombardement van neutronen raakt de 20 centimeter dikke wand van het reactorvat verzwakt en stijgt de faalkans dramatisch. Gevolg: een niet meer onder controle te houden reactor, wat kan leiden tot een kernramp zoals in Fukushima. Drie van de zeven Belgische reactoren zijn al 40 jaar oud en de rest al meer dan 30 jaar. De kritische grens is overschreden!
Niet noodzakelijk
Zelfs zonder de kernreactoren van Doel 3 en Tihange 2 is de elektriciteitsvoorziening in België gegarandeerd. Ondanks het feit dat minstens drie reactoren (T2, D3 en D4) vaak voor korte of lange stil liggen door incidenten en ongelukken is er geen tekort aan elektriciteit in België.
De leugenindustrie
In de vijftiger jaren van de vorige eeuw werden atoomcentrales gepromoot als een veilige, goedkope en onbeperkte energiebron. Maar de risico’s waren ook bekend.
Daarom hebben in 1960 zestien Europese landen, onder druk van een politiek-militair-industriële lobby, het Verdrag van Parijs ondertekend om de wettelijke aansprakelijkheid van de exploitant van kerncentrales aanzienlijk te beperken. Zonder dat verdrag zouden er heel wat minder kerncentrales zijn. Het risico ligt bij de Staat en dus bij de belastingbetaler. Omdat België er niet in slaagt een plan te maken voor een echt duurzame energievoorziening, wordt in 2003 besloten dat de kerncentrales wel 40 jaar kunnen openblijven, en de oudste drie zelfs 50 jaar.
Rampenplannen zijn doekje voor het bloeden
Bij een kernramp gaat iedereen er – terecht – vandoor. Zo snel mogelijk. Rampenplannen zijn leuk op papier maar niet bruikbaar in de praktijk. En als u op tijd weg bent gekomen bent u in elk geval alles kwijt. Niet alleen België maar ook de buurlanden zullen besmet raken en de rekening komt terecht bij de burgers. Een kernramp kan duizenden doden tot gevolg hebben, heel veel mensen ziek maken en de toekomst van onze kinderen in gevaar brengen. Miljoenen mensen zullen voor altijd hun huizen moeten verlaten.
Radioactief water lekt weg. Maar waar naartoe?
Sinds eind jaren tachtig lekt er radioactief water uit een koelreservoir bij Tihange. De oorzaak is niet duidelijk.
Oude techniek uit de zeventiger jaren leidt na 40 jaar steeds vaker tot storingen
In de afgelopen jaren waren er in de kerncentrales van Tihange en Doel steeds vaker incidenten. Door brand en het uitvallen van koelwaterpompen moesten er meerdere keren noodstops gemaakt worden.
ELKE METER TELT! – We hebben JOU nodig! Alleen samen kunnen we de kettingreACTIE een succes laten worden.
Schrijf je nu in via deze website.