Boeren tegen gevangenis Haren
17 april is de internationale dag van de boerenstrijd. Dat is zo sinds op 17 april 1996 een betoging van de Braziliaanse MST (organisatie van landloze boeren) met geweld beantwoord wordt door de overheid en politie. De optocht van 3000 boerengezinnen die hun land dreigde kwijt te spelen, eindigde in een bloedbad met 19 dodelijke slachtoffers.
Sindsdien zijn er elke 17 april overal ter wereld acties voor ‘ toegang tot landbouwgrond ‘. Ook in België gingen er verschillende acties door in onder andere Namen, Luik en Haren.
De eetbare stad en Climaxi waren vandaag ook aanwezig in Haren bij Brussel samen met heel wat andere ‘patatistas’. Haren was niet zo lang geleden vooral gekend om de uitgestrekte velden met de lange typische witlooftunnels in de winter. Vandaag wordt het stadje steeds meer opgeslokt door de uitbreiding van de grootstad. Daarmee verdwijnt ook langzaam maar zeker de landbouwtraditie. Landbouwgrond zal binnenkort ook plaats moeten maken voor de grootste nieuwe gevangenis van België. Een groep jonge inwoners van Haren steken de schouders nu onder een nieuwe stadsboerderij. Daarom werd de strijd vandaag niet in hartje Brussel, maar wel in Haren gevoerd.
En er kwam veel solidariteit vanuit verschillende hoeken. Thijs, een landbouwer uit Gooik, vertelt: “Toegang tot landbouwgrond is geen evidente zaak in België als gevolg van de hoge grondprijzen en de kleine winstmarges. Ik maak deel uit van een vennootschap van jonge boeren en we kunnen niet rekenen op het erven van grond wat de situatie bemoeilijkt. Er wordt ook gespeculeerd op grond en mensen kunnen niet zomaar hun gronden aan ons verkopen want we zitten met melkquota en het mestveeplan.” Op de vraag waarom hij hier vandaag is, zegt hij: “Ik ben hier niet om mijn persoonlijk verhaal te kunnen doen, maar omdat er zoveel mensen zijn die kritisch nadenken over voedsel en toegang tot grond. Dat gevoel brengt ons samen en daarom wil ik hier als boer zijn.” Een andere boer vult aan: “Iedere week stoppen er een 50-tal boerderijen in België. Bijna elke boer is ook een mogelijke militant.”
Manuel is een landbouwer uit Colombia: “In Colombia is de situatie voor boeren zeer moeilijk. Vaak worden we beschouwd als gewapende revolutionairen. Het leger vermoordt dan ook zeer vaak boeren. Ikzelf kom uit een zeer strijdbare familie met een moeder die zeer veel heeft gestreden om gelijke rechten voor ons, boeren. Zij heeft mij ook geleerd om op een ecologische manier aan landbouw te doen.”
Na deze ontmoetingen startte de geweldloze directe acties. Een paar honderd activisten plantten aardappelen op twee Haarse velden. Het ene veld behoort toe aan twee jonge landbouwers die net gestart zijn met de stadsboerderij. Voor het tweede veld was er geen toelating omdat het deel uitmaakt van de plaats waar de gevangenis zal komen.
Plan is alvast om de aardappelen samen te oogsten en klaar te maken. Een zelf geplante patat smaakt altijd beter.
Famke Vekeman/Lieve Van Dyck