Aandacht voor lokale visserij groeit.
Er is veel gebeurd in de visserijsector, sinds Climaxi in 2011 haar eerste documentaire rond visserij startte. Economisch ging het slechter voor de vissers. Positief is evenwel dat de aandacht voor lokale Noordzeeproducten en de ecologische logica daarachter fel is toegenomen.
Recent werd de hondshaai gekozen als vis van het jaar. Dat is een mooi voorbeeld van de evolutie. Hondshaai werd wat bekeken als bijvangst, nutteloze vis waar je niks kunt mee doen. Er zijn er veel van maar we kennen de soort niet goed. Dat heeft als gevolg dat de hondshaai op de visveiling slechts 50 cent per kilo haalt. Een goede keuze dus: een vissoort die niet bedreigd is én niet populair.
Vorig jaar verschenen ook twee boeken die de visie rond ecologische visserij op lokale basis verder uitwerkten. Het Vlaams Instituut voor de Zee (VLIZ) gaf een vis- en zeevruchtengids uit voor professionele gebruikers. In het boek (http://www.zeevruchtengids.org/nl) worden alle soorten besproken en wordt gedetailleerd verteld wat de moeilijkheden en de toekomst zijn voor de soort in kwestie.
De gids is te downloaden via de website of in gedrukte versie te bestellen bij Climaxi (20 €).
Rond dezelfde periode kwam een magistraal kookboek op de markt van Felix Aliën en Marc Declercq (Het Grote Viskookboek). Het boek bevat een beschrijving van vissoorten en gerechten. Elke vissoort heeft een identiteitskaart mee waarin de toestand van de bestanden wordt uitgelegd. De auteurs vertrekken van dezelfde principes als Climaxi: stimuleren van de consumptie van lokale visbestanden en beperking van de vangst door de minimumgrootte van de soorten te vergroten. Momenteel wordt nog al te veel vis gevangen die zich niet eens voortgeplant heeft. De auteurs verzetten zich tegen aquacultuur. Dit boek is te koop aan 39,95 euro bij vzw ’t Uilekot (uilekot(at)skynet(punt)be).
We slaagden er in om in Gent en Herzele samen met vzw Pintafish een maandelijkse leveringen van vispakketten te organiseren, afkomstig van Belgische boten die een ecologische inspanning doen. De film Fish & Run blijft lopen met extra-voorstellingen in het Antwerpse en ook onze bondgenoten, the North Sea Chefs laten regelmatig van zich horen. VTM bracht onlangs een documentaire uit over kweekvis die de sector in een zeer slecht daglicht plaatste én in Nederland besliste de minister van Volksgezondheid om ingevoerde pangasius sinds december te laten screenen op resistente bacteriën (vb. ziekenhuisbacterie), na een kritisch rapport daarover.
Tijdens de opening van de week van de smaak bezorgde Climaxi tweeduizend handtekeningen tegen de import van pangasius aan minister Schauvlieghe.
Kortom, het gaat ons goed met de acties in de visserij. Met onze documentaires en acties hebben we een steentje bijgedragen tot een veranderende mentaliteit die zich stilaan doorzet.
VLAAMSE OVERHEID
Spijtig genoeg kan dit niet gezegd worden van de Vlaamse Overheid. Op parlementaire vragen van o.m. Vlaams volksvertegenwoordiger Bart Caron rond de bouw van een importcentrum voor Pangasius in Zeebrugge, komt maart een summier en gedeeltelijk antwoord. Na een jaar brieven schrijven en vragen stellen komen we niet eens te weten wat de constructie is achter de firma die de importhub wil realiseren én kan het gerucht in Viëtnamese kranten, waarin men stelt dat de bouw gesubsidieerd wordt, niet eens ontkend of bevestig worden.
Ook rond elektrisch vissen (een gecontesteerde vorm van visserij waarbij de bodem niet beroerd wordt, maar de vis een elektroshock krijgt) raakt het beleid geen stap vooruit. Men is niet tegen maar onderzoekt de eventuele
1/2
gevolgen. Volgens sommige vissers vertoont de vis brandplekken. Onderzoekers zijn nu precies een jaar bezig met te kijken of dit klopt of niet.
We kunnen dus vrij kort stellen dat er zich een trendbreuk voordoet in de sector van de visserij, maar dat die absoluut niet gevolgd of gestimuleerd wordt door de Vlaamse overheid. Climaxi bezint zich binnenkort over deze situatie en wil dan ook nieuwe acties aankondigen. Filip De Bodt