Garnalenexplosie: dan toch niet voor de Belgische kust.
Volgens Nederlandse en Belgische media zou het krioelen van garnalen tussen Oostende en Zeeland. Men spreekt van legendarische oogsten en een klein natuurlijk wonder… Alleen: de Belgische visser vangt die garnalen blijkbaar niet. Volgens vzw Climaxi heeft dat gedeeltelijk te maken met Nederlandse visserijdruk en een uitgedunde Belgische kustvloot. België moet investeren in de kustvaart, zegt Climaxi.
Climaxi contacteerde een aantal vissers in Oostende en Nieuwpoort maar stelt vast dat het voor velen een gewoon en normaal garnalenjaar is, waarin geen sprake is van miraculeuze vangsten: “Zo een jaar hadden we in 2018” zeggen de mensen van O62-Dini…"maar dit jaar is het een gewoon jaar. Als er zo een boom is in Zeeland, dan vragen wij ons bovendien af wat de Nederlandse schepen hier nog voor onze kust komen doen. Wij vangen een 400 tot 600 kg per nacht.” Volgens Rudy Beuckels (Nieuwpoort) was het een beter garnalenjaar…"dat wat langer duurde, maar zeker geen explosie."
De Nederlandse visserijdeskundige Willem den Heijer op de website van VRT: “Eens in de zoveel tijd heb je een ware explosie waarbij er plots veel garnalen zijn in een redelijk klein gebied”, legt de Nederlandse zeeonderzoeker uit. De huidige garnalenexplosie werd half september voor het eerst opgemerkt voor de kust van Zuid-Holland en verschoof in oktober zuidwaarts, richting Zeeland. En vorige week zaten ze plots voor de monding van de Schelde, tussen Oostende en Vlissingen.” Volgens den Heijer gaat het om een natuurlijk fenomeen en heeft bijvoorbeeld klimaatopwarming er niets mee te maken. Tegelijkertijd signaleert de publicist wel dat het water langer warmer is. Climaxi voegt er ook aan toe dat de belangrijkste predator van de garnaal (kabeljauw) door visserijdruk en opwarming naar het Noorden verdwenen is.
Belgische Visserij.
Volgens Belgische vissers is er voor onze kust niet veel te zien van de zogezegde garnalenexplosie. De Belgische garnaalvisserij is overigens een zeer kleine sector van hooguit een tiental schepen, die al jaren weg kwijnt. Officieel spreek men van een dertigtal, maar daar zitten dan de uitgevlagde schepen onder Nederlandse vlag bij. Onze vissers hebben te maken met zware concurrentie uit Nederland (grotere schepen met meer PK) en een hoge visserijdruk in de zuidelijke Noordzee. Terwijl de Nederlanders hier naar hartelust vis boven halen wordt het de kleine kustschepen verboden om voor de Nederlandse kust te varen. De Belgische schepen zijn meestal ouder en stoten bijgevolg meer CO2 uit. Climaxi vindt dan ook dat de kustvaart moet ondersteund worden in de vernieuwing van haar schepen en wijst er op dat de industrie op klimaatvlak genereuzer bedeeld wordt dan landbouw en visserij. "Te belachelijk voor woorden" zeggen ze bij Dini "maar men haalt wel het brood van onze plank dat nodig is om de wintermaanden te kunnen overbruggen…"
Er is een zekere heropstanding te voelen na het Europees verbod op elektrische pulsvisserij…maar grootschalige methodes als de flyshoot-schepen kapen nog altijd de vis weg voor de neus van de kleine kustvisserij. Climaxi vindt dan ook da de Vlaamse Overheid zich structureel moet bezig houden met de sector. Met promocampagnes alleen gaan we het inkomen en bestaan van de kustvisserij niet garanderen. Daar moet België zijn visgronden voor beschermen door meer gebruik te maken van zijn economische rechten binnen de territoriale wateren. De eerste drie mijl zijn nu voorbehouden voor de kleine kustvisserij. Dit moet minstens verdubbeld en gecontroleerd worden. Die kustvisserij zorgt namelijk voor meer tewerkstelling én minder brandstofverbruik.
De consument kan de kustvisserij helpen door ongepelde garnalen te kopen in een echte viswinkel in plaats van gepelde garnalen uit de supermarkt. Bijna alles wat gepeld aangeboden wordt is behandeld met bewaarmiddelen en heeft er een vliegtuigreis naar Marokko en terug opzitten. Wie verlekkerd is op ingevlogen en behandelde scampi’s kan die wisselen voor Belgische langoustines of ‘gatjes’.
Filip De Bodt
