Climaxi in Bonn
Iets te enthousiast geweest. Een uurtje voor het verzamelmoment stond de Climaxi-delegatie al op de Münsterplatz in Bonn. Kleine groepjes waren hun spandoeken al aan het ontrollen, en hier en daar kwamen we al een oude bekende tegen, maar vol stond het plein nog lang niet. We wisten niet goed waar we aan toe waren. Volgens de officiële facebookpagina zou er zo’n 1000 man komen naar de protestmars op de vooravond van de klimaattop, maar het moesten er toch wat meer zijn? Na wat geïmproviseerde rekensommen waren we zeker dat er toch op zijn minst 3000 man zou komen opdagen.
Een uurtje later stond het plein toch al goed vol, en nog een half uur later vertrok de mensenmassa schouder tegen schouder bijna struikelend over elkaars voeten. Toch wat meer volk dan? Ergens onderweg werd het officiële cijfer ons toegeroepen door een megafoon: 25.000! Maar liefst vijfentwintigduizend mensen hadden zich zaterdagmiddag verzameld in Bonn. Vijfentwintigduizend stemmen riepen samen voor echt klimaatbeleid!
Klima schützen - Kohle stoppen!
De protestmars stond in het teken van de Duitse bruinkoolverslaving. Sinds het land na de kernramp in Fukushima besloot af te stappen van kernenergie heeft de goedkope bruinkool zich opgeworpen als de redder in nood. Bijna een kwart van de totale energieconsumptie hangt er af van bruinkool, de fossiele brandstof met de hoogste CO2-uitstoot. De pest vervangen door de cholera?
De Duitse afkeer voor kernenergie werd ons trouwens ’s ochtends vroeg nog eens duidelijk. De receptionist van ons hotel keek lachend op wanneer hij hoorde dat wij vanuit België waren gekomen voor de protestmars. “Belgen! En jullie komen hier protesteren voor het klimaat? Sluit eerst liever die kapotte kerncentrales vlak over de grens voor jullie ons komen vertellen hoe het moet!”. Bonn ligt op zo’n 130 kilometer van de scheutjescentrale van Tihange, en ook daar zijn ze zenuwachtig over wat hen te wachten staat mocht het mislopen.
De roep om de bruinkoolmijnen te sluiten werd de zondag nog luider, wanneer op zo’n vijftig kilometer van Bonn meer dan 4500 activisten de openputmijn in Hambach bezetten. Na wat kat-en-muisspel met de politie slaagden de activisten van Ende Gelände erin om de ontginning voor een dag stil te leggen. Zo zenden ze een dag voor de aanvang van de COP een sterk signaal naar de onderhandelaars: Keep it in the ground! Als Duitsland niet meteen overgaat tot de sluiting van de bruinkoolcentrales zullen ze niet enkel hun 2020-doelstellingen niet halen, maar laten ze de doelstellingen die ze voor 2030 stelden ook aan hun neus voorbijgaan.
Krishneil, een vertegenwoordiger van Fiji mocht de spits afbijten. Fiji is dit jaar de officiële voorzitter van de COP23, en daar willen ze het beste van maken. Voor hen is de klimaatverandering al lang geen ver-van-mijn-bed show meer. Zij voelen de effecten vandaag al, en sterk. Het stijgende zeewater dreigt hele eilanden onder water te zetten. Nu al is Fiji al bezig met de hervestiging van gemeenschappen omdat hun eilanden onbewoonbaar worden. Tyfoons en cyclonen worden intensiever en teisteren de eilandstaat steeds vaker. Daarbovenop beschikt Fiji niet over genoeg middelen om zich voor te bereiden op en aan te passen aan deze nieuwe realiteit. Krishneil verzekert ons dat de delegatie daarom sterk zal inzetten op de rol van inheemse gemeenschappen in de klimaatstrijd en op de COP.
Duitsland, het eigenlijke gastland, zit midden in voortdurende regeringsonderhandelingen. Van Duitse CAN-medewerkers kregen we daarom te horen hoe het klimaatbeleid van de nieuwe regering er allicht zal uitzien. Alden en Kathie, twee activisten uit de Verenigde Staten, deden uit de doeken wat zij verwachtten van hun delegatie op deze COP. Want hoewel Trump de Verenigde Staten liet terugtrekken uit het Parijs-akkoord, is er nog steeds een leger ambtenaren aanwezig op de onderhandelingen in Bonn. Daarover lees je meer in dit artikel.