Vlaanderen vergunt maar controleert niet op korte keten PFAS

Zowel het recente Waalse onderzoek als het onderzoek van De Watergroep tonen aan dat bijna alle drinkwater in Wallonië en Vlaanderen vervuild is met trifluorazijnzuur (TFA), een ultrakorte-keten PFAS. Zelfs in lage doseringen kan deze chemische stof ernstige gezondheidseffecten veroorzaken. Ondertussen geeft Vlaanderen vergunningen maar is ze niet klaar om zelf te controleren. 

Eerder dit jaar kregen bedrijven zoals 3M (Zwijndrecht), Renewi (Roeselare), Tank and Truck and Tankcleaning Tack (Oostrozebeke), Indaver (Antwerpen) toestemming om korte keten PFAS te lozen in de Schelde en de Mandel. Hiermee gaat Vlaanderen lijnrecht in tegen de Kaderrichtlijn Water van Europa die stelt dat al onze rivieren tegen 2027 in betere toestand moeten zijn.

Dit zijn symbooldossiers op plaatsen waar actiecomités wakker zijn. Leefbaar Rumbeke, Leefmilieu Roeselare, Grondrecht, Westvlaamse Milieufederatie en Climaxi vechten op al deze plaatsen de vergunningen aan.


“Het toelaten van lozingen van ultra-korte PFAS bewijst dat Vlaanderen economische belangen boven volksgezondheid zet. Het is absurd dat Vlaanderen op deze manier haar burgers blootstelt aan uiltra-korte PFAS.”


Controle

Naast het vergunningenbeleid blijft ook het gebrek aan controle schokkend. De Vlaamse Milieumaatschappij (VMM) bevestigt dat er tot op heden geen eigen controlemetingen zijn voor ultrakorte keten PFAS.

‘De WAC-26 meetmethode voor ultra-korte PFAS is pas zeer recent gepubliceerd. Daardoor is nu pas een officiële meetmethode beschikbaar en kan de VMM starten met de analyse van deze stoffen. Vanuit de VMM beschikken wij dan ook niet over eigen rapporten, controles inzake de lozing van afvalwater van ultrakorte PFAS.  De enige metingen die momenteel beschikbaar zijn, zijn deze uitgevoerd door 3M.’

Ook handhaving reageert: ‘Voor onze eigen stalen beschikken we nog niet over analyseresultaten van ultrakorte PFAS. Er is immers pas sinds kort een erkende analysemethode voor deze parameters en er zijn nog geen laboratoria die over deze erkenning beschikken.’


Climaxi roept samen met de actiegroepen de Vlaamse overheid op om haar vergunningenbeleid bij te stellen: zolang de overheid zelf niet kan controleren op chemische stoffen, kan ze ook geen vergunningen afgeven. 

Daarnaast zijn onze rivieren in heel slechte staat en is er geen plaats meer voor extra vervuiling. De Kaderrichtlijn Water stelt dat de overheid er alles aan moet doen om het water in betere kwaliteit te krijgen. Dat is niet wat Vlaanderen vandaag doet.