Vlaams COPje onder: naar een asociaal klimaatbeleid
De Vlaamse Regering stelde gisteren het Vlaamse klimaatplan voor. De Vlaamse regering is enthousiast dat ze op de valreep toch nog een klimaatplan heeft voordat minister Demir naar Glasgow gaat. Terwijl Glasgow als één groot greenwash-event kan geklasseerd worden, doet onze Vlaamse regering het nog slechter.
Het klimaatplan bulkt van de individuele verantwoordelijkheden. Mensen moeten zelf hun huis verbouwen nadat ze al hun spaarcenten al hebben moeten verzamelen om het te kunnen kopen. Tegemoetkomingen zijn er pas in latere fases. Daarnaast mag iedereen een elektrische auto kopen terwijl de elektriciteitsfactuur de hoogte in gaat. Verder zijn er vage beloftes dat landbouw en industrie 10% minder uitstoot zullen realiseren. Hoe ze dit juist gaan doen? Een van de maatregelen is een stop op subsidies aan fossiele brandstoffen. Op zich een goed idee, maar waar is het alternatief? Over collectieve maatregelen als investeringen in openbaar vervoer (De Lijn), het sluitend maken van milieuwetgeving en inspecties, strengere koolstofhandel en minder gratis kredieten? Renovatie van sociale woningen? Eerlijke prijzen voor de boeren? Betere bescherming van onze bossen?
Waar zijn de concrete uitwerkingen van de 'breedste schouders, dragen de zwaarste lasten'? Ons verplaatsen is een basisrecht, investeer in openbaar vervoer zodat iedereen zich kan verplaatsen zonder hoge investeringen te moeten doen in een elektrische auto. Investeer samen met mensen in het renoveren van hun huizen door een prefinancieringssysteem zoals Duitsland doet. De spaarrekening van mensen dient niet om het klimaatbeleid te betalen, idealiter investeert een overheid in haar mensen en kijkt op lange termijn hoe ze haar investeringen terug kan verdienen. Hoe moeten kwetsbare groepen (alleenstaanden, werkers aan een minimumloon etc…) deze factuur betalen?
Ondertussen blijft de Vlaamse regering de kraan open zetten naar grote multinationals als Ineos of Arcelor Mittal. De vraag is nog of we dat geld ooit gaan terug zien in de overheidskas.
De uitdagingen zijn immens: onze gebouwen moeten gerenoveerd worden, onze ontbossing moet gestopt worden, onze energiemarkt moet naar hernieuwbare energie, onze landbouw moet hervormd worden weg van monocultuur. We gaan er niet geraken met een paar individuele initiatieven in de marge.
Klimaat wordt zo een elite aangelegenheid, zal de ongelijkheid alleen maar vergroten en de mensen tegen klimaatactie opzetten. Climaxi pleit voor collectieve investeringen die iedereen vooruit helpen in openbaar vervoer, landbouw, renovatie van gebouwen én industrie.