'Als kind heb ik een heel ander land gekend, met veel groene natuur en een regelmatige regenval'

Tourad Kane is een veertiger. Zijn geboorteplaats is Nochchoatt (Mauretanië). Sinds zijn twintigste woont hij in België. Hij heeft de gevolgen van de klimaatverandering ook in zijn geboorteland gezien.

‘Mauretanië is een heel droog land. Slechts in een klein deel van het land is er genoeg regen. Daar is landbouw nog mogelijk. Dat is in de grensstreek van Mauretanië met Mali en Senegal, waar er een regenseizoen is van drie maanden. Maar door de klimaatverandering is er veel minder neerslag of komt die veel later. En dus zorgt dat voor mislukte oogsten.’

‘Ook landbouwgronden van mijn ouders bevinden zich in die vruchtbare regio. De gewassen die er verbouwd worden voorzien het hele dorp van voedsel. Naast de landbouw, is er ook veeteelt. Dat zijn vooral kamelen, koeien en schapen. Maar ook daar moeten ze nu opboksen tegen de droogte.’

‘Toen ik kind was heb ik een heel ander land gekend, met veel groene natuur en een regelmatige regenval. Er was genoeg om het voor iedereen leefbaar te maken. Nu is er al vele jaren te weinig regen. Door de verdroging hebben de boeren andere gewassen moeten zoeken die beter bestand waren tegen de droogte. Dat is niet zo eenvoudig. Er is een groot tekort aan voedsel voor iedereen. Daardoor zijn er nu veel minder landbouwers. De meesten moeten hun land achterlaten en naar de stad verhuizen om ander werk te zoeken. Er zijn ook veel mensen die een nog grotere stap nemen en verhuizen naar een van de naburige landen.’

‘Wij zijn Peul (nomadenvolk van West-Afrika, red.) en kweken ook vee. De Peul zijn trots als ze veel koeien hebben. Maar ook dat is nu veel moeilijker geworden door de droogte. Toen mijn vader twee jaar geleden op bezoek was in België, viel het hem op dat hij weinig koeien in de weiden zag. Hij vond dat raar dat er niet meer vee was, terwijl de weilanden toch mooi groen stonden.’

‘Mijn vader heeft een project opgezet om gewassen te beschermen. Wanneer het geregend heeft, eten de koeien teveel gras op korte tijd. Dat moet beter beheerd worden, zodat de gewassen niet in een keer opgebruikt worden. Hij is zich bewust van het veranderende klimaat en de gevolgen daarvan. Daarom gaat hij op zoek naar oplossingen. De meest mensen zijn daar niet echt mee bezig. Zij proberen enkel te overleven. Misschien dat de nieuwe generatie daar beter mee zal omgaan omdat zij meer gestudeerd hebben. De mensen merken de gevolgen van de klimaatverandering wel maar ze weten niet hoe dat komt. Het klimaat is geen populair gespreksonderwerp in mijn geboorteland. De bevolking heeft andere zorgen.’
 

Wim Schrever