'Het klimaat in Irak is nu een ware hel geworden'
De gevolgen van de klimaatopwarming worden ook in ons land steeds meer merkbaar. Maar de klimaatverandering houdt al decennia lelijk huis in de rest van de wereld. Eind vorig jaar publiceerde Climaxi 'Klimaat en Migratie - mensen uit de wereld aan het woord'. We gingen 22 mensen uit de wereld interviewen, die intussen in België wonen. We vroegen hen hoe zij het klimaat in hun geboorteland hebben ervaren, welke impact dat had op hun leven en hoe ze vanuit hun nieuwe thuisland kijken naar de klimaatverandering. In de komende weken publiceren we de afzonderlijke interviews uit het boek.
Ojaimi is geboren op 1 juli 1986, in Mosul (Irak). Hij woont twee jaar in België. Voor een recente affiche-campagne van Vluchtelingenwerk Vlaanderen was hij een van de enthousiaste geportretteerden. En voorbije week kwam hij uitbundig aan het woord in het tv-programma ‘Durf te vragen’ op Eén. Hij is een vlotte verteller.
‘Het is wel grappig om mijn foto overal te zien hangen. Als ik daarmee kan helpen, dan doe ik dat natuurlijk graag. Het is wel de eerste keer dat ik mezelf op alle plaatsen in de stad tegenkom (lacht).’
‘In mijn geboorteland is de verandering van het klimaat merkbaar in alle seizoenen: in de winter is het té koud geworden en in de zomer té warm. Veel te koud en veel te warm. Dat is niet meer normaal. In de zomer wordt het soms meer dan vijftig graden. Dat is veel te heet om aangenaam te kunnen leven.’
‘De oorlog heeft een grote invloed op de klimaatverandering in ons land. Door het gebruik van de wapens komen er veel schadelijke stoffen vrij. Die hebben een grote impact op het klimaat: de vervuiling neemt toe en de temperaturen stijgen. En dat geldt zowel voor de klassieke als voor de chemische wapens. Die maken er ons leven niet gemakkelijker op. Integendeel, naast de dreiging van de oorlog vernietigen die wapens ons milieu.’
‘De landbouw is sterk verminderd in Irak. Terwijl de groenten- en fruitteelt er vroeger, na de olieproductie, de tweede belangrijkste bron van inkomsten was, is het dat nu allang niet meer. Er zijn echt veel minder natuurlijke voedingswaren in ons land. En die moeten dan ingevoerd worden, vooral uit Turkije en Iran.’
‘Ons land draait nu enkel op olie en diensten in IT. Er is nauwelijks nog eigen productie van groenten en fruit.’
‘Overschakelen op duurzame energie is te duur in Irak. De installatie van windmolens is daardoor niet mogelijk. Onze overheid is daar ook niet vrij in. Het is de internationale handel die hen dwingt om verder in te zetten op de olienijverheid.’
‘Langs de andere kant moeten we ook minder gulzig worden. Al die vele bezittingen dienen tot niets. Die vormen geen meerwaarde in ons leven. Maar de meeste mensen zien dat niet in. Zij lopen als kuddedieren gewoon mee in die klimaatvernielende wereldhandel. Daar ligt natuurlijk ook een grote verantwoordelijkheid van de grote bedrijven. Ook zij zijn veel te gulzig. Ze willen altijd maar blijven groeien en steeds rijker worden. De economie vernielt onze wereld en het is hoog tijd dat dat verandert.’
Wim Schrever - Climaxi vzw
Info:
Het formaat van het boek is A5, het telt 64 blz en een zachte cover in vierkleurendruk. Het kost 10 euro/ex. Het boekje kan met verzendingskosten (voor adres in België) besteld worden door overschrijving van 13 euro op rekeningnummer BE40 0016 3236 1163 van Climaxi vzw, met vermelding ‘klimaatboek’. Voor meer info of vragen: stuur een mail naar info@climaxi.be