Eandis en State Grid: wereldwijde steenkoolenergie

Sinds vzw Climaxi, Vereniging Energiegebruikers en Transitienetwerk Middenveld de discussie openden over de deal die Eandis sloot met het Chinese bedrijf State Grid, is er veel inkt door de rivier gevloeid. Dagelijks berichten kranten over het thema. Zwijndrecht is tegen, Gent wil uitstel, Leuven en Oostende zijn voor. Voorstanders verwijten ons niet mee te zijn met de vrije markt en protectionistisch te handelen. Als beweging voor klimaat en sociale rechtvaardigheid moeten we toch eens wat puntjes op de i zetten rond de ecologische inhoud van het dossier. In dit dossier gaat het namelijk over niet meer of minder dan de aanleg van een wereldnet voor energie en de vermenging van belangen van distributeurs en producenten.

De website www.bloomberg.com en de krant De Tijd haalden het reeds kort aan: State Grid en zijn voorzitter Lhiu Zenhya willen niet meer of minder dan een wereldwijd elektriciteitsnet dat de energie van windmolens op de Noordpool en zonnepanelen in Afrika kan transporteren. Zo worden alle wereldburgers onderling afhankelijk en wordt de wereldvrede gered. Bovendien werken we dan wereldwijd met hernieuwbare energie en is het klimaatakkoord van Parijs tegen 2050 volledig uitgevoerd.

Is dit geen mooie overeenkomst?

Neen, zegt vzw Climaxi, dit is niet het alternatief dat we willen. Als we er willen voor zorgen dat de wereld zijn energiehonger tempert, dan moeten we gedecentraliseerde productie hebben onder controle van de bevolking. Een wereldwijd elektriciteitsnetwerk brengt ons nieuwe machtsstrijden om de controle daarover. Binnen de kortste keer is er opnieuw te weinig energie en dient men dan ook deze installaties voortdurend verder uit te breiden, tot ook van de Noordpool en Afrika niets overschiet. We moeten minder energie verbruiken én zoveel mogelijk in onze eigen behoeften kunnen voorzien. Dat is ook de tendens in Europa: er komen opnieuw energiebedrijven in steden of deelstaten van Duitsland en zelfs Antwerpen denkt in die richting.

Bovendien is State Grid in dit geval een heel slechte partner. State Grid vermengt productie en distributie. Daar willen we in Europa al jaren vanaf omdat we dan zien dat door winst gedreven producenten zoveel mogelijk energie proberen te kopen via het netwerk. Dat botst met overheidsplannen rond zuinig omgaan met energie.

State Grid Corp of China produceert én verdeelt en is bovendien wereldgigant in centrales op steenkool.

Steeds weer rijst de vraag of State Grid Corp. of China een producent is van elektriciteit of niet. Volgens een rapport van SSEE (Oxford University) is State Grid de 13de grootste producent ter wereld van elektriciteit op basis van steenkool.

De vraag of State Grid een producent is van elektriciteit vormt een belangrijk element in het debat over de opname van een nieuwe partner bij Eandis. Volgens het Decreet Intergemeentelijke Samenwerking (DIS) kan in de intercommunales voor energie een private partner opgenomen worden op voorwaarde dat het niet gaat om een producent of leverancier van elektriciteit of gas.

1/2

Het rapport Stranded Assets and Thermal Coal (London, January 2016) van de Smith School of Enterprise and the Environment (SSEE) van Oxford University graaft naar de omvang, de verdeling en het milieu-impact van op basis van steenkool geproduceerde elektriciteit.

Volgens het rapport staat State Grid  op de dertiende plaats in de wereldranglijst. De groep produceerde 97.603 GWu (Gigawatt uur) in haar kolencentrales, met een vermogen van 22.218 Mega Watt. (Zie tabel 2 op pagina 13 en tabel 61 op pagina 171)

De groep beschikt over 44 centrales die op steenkool draaien. Volgens het rapport bedraagt de gemiddelde «carbon intensity per kWh » 1029 eenheden. Daarbij schiet State Grid de carbon intensity van zijn directe collega's op de ranglijst ver voorbij (tabel 64 op pagina175).

Voor meer informatie zie op:

http://www.smithschool.ox.ac.uk/research-programmes/stranded-assets/satc.pdf Filip De Bodt