De gevolgen van de klimaatopwarming worden ook in ons land steeds meer merkbaar. Maar de klimaatverandering houdt al decennia lelijk huis in de rest van de wereld. Eind vorig jaar publiceerde Climaxi 'Klimaat en Migratie - mensen uit de wereld aan het woord'. We gingen 22 mensen uit de wereld interviewen, die intussen in België wonen. We vroegen hen hoe zij het klimaat in hun geboorteland hebben ervaren, welke impact dat had op hun leven en hoe ze vanuit hun nieuwe thuisland kijken naar de klimaatverandering. In de komende weken publiceren we de afzonderlijke interviews uit het boek.

De kernramp in de centrale van Fukushima Daiichi in maart 2011 heeft aangetoond dat nucleaire veiligheid een mythe is. De angst voor de schadelijke gevolgen van kernenergie heeft sommige landen ertoe bewogen af te zien van deze energievorm en de bouw van nieuwe kerncentrales stop te zetten. Toch weigert Japan nog steeds zijn pro-nucleaire beleid op te geven, ondanks de kernramp op eigen bodem. Erger nog, het land is van plan om het water dat zich heeft opgestapeld in de kerncentrale te lozen in de Stille Oceaan. Het gaat om meer dan 1,34 miljoen ton radioactief afvalwater over een periode van 30 jaar. We weten dat het leven op aarde ontstaan is in de oceanen. Alle levende wezens die ooit hebben bestaan danken hun leven aan de oceanen, die 70% van het aardoppervlak beslaan. Waar halen we het lef vandaan om de oceanen, die al bezaaid liggen met tonnen plastic afval, nog verder te vervuilen?

Van een nieuwe coalitie, met Groen, spA/Vooruit en ECOLO verwacht men een nieuwe kijk op de Belgische energiepolitiek. Die politiek, of het gebrek eraan, deed zich sterk voelen onder de vorige regering, met de tandem Marghem/Jambon (MR/ NVA). Wat met de kernuitstap?

In het weekend van 26 en 27 september voert Climaxi vzw actie in Antwerpen, Leuven, Zuid-Oost-Vlaanderen en Oostende.

De rechtbank oordeelt de eis tot stilleggen van Tihange 2 ontvankelijk maar ongegrond. De rechtbank volgt eigenlijk volledig het Federaal Agentschap voor Nucleaire Controle wat betreft de grond van de zaak. De rechtzaak stelde ten gronde de controle-organen en de veiligheid van de reactoren in vraag. Zoals het FANC en de federale regering twijfelt de rechtbank geen seconde over de veiligheid van deze reactor.

De Nederlandstalige Rechtbank van Eerste Aanleg te Brussel heeft de verschillende partijen gehoord in de procedure tussen 90 steden, overheden en gemeenten, Nucléaire Stop Kernenergie vzw en M. Tubbax tegen ENGIE/ Electrabel, het Federaal Agentschap voor Nucleaire Controle (FANC) en de Belgische Staat, in dit geval minister De Crem.

NIRAS (Nationale Instelling voor Radioactief Afval en verrijkte Splijtstoffen) stelt de vraag of we ons nucleair afval definitief ondergronds willen bewaren. Hiervoor organiseren ze een publieke consultatie van twee maanden tot en met 13 juni. Dit is de aanleiding voor diplomatieke wrevel tussen de Minister van Omgeving uit Luxemburg en onze federale Minister Marghem.

Friends of the Earth Japan lanceert een petitie om te vermijden dat radio-actief water in zee wordt vrijgelaten. Het radio-actieve water is afkomstig van de kernramp in Fukushima.

Op de website van Climaxi stelde Hugo Buyssens de vraag of het verantwoord was om in Oostende een grote waterstoffabriek te bouwen. Hij staat niet alleen met zijn twijfels. Sara Van Dijck van BBL en Pieter Boussemaere (Vives Hogeschool Brugge) gebruiken gelijkaardige argumenten. De tekst die Climaxi eerder publiceerde was vooral een oproep aan de professoren en specialisten om een maatschappelijke discussie te voeren over het beleid? Wat zouden de grote lijnen kunnen zijn van een coherent beleid? En welke logica zit er achter de voorstellen om megawaterstoffabrieken te bouwen?

Morgen, woensdag 4 maart, stelt de Europese Commissie haar nieuwe ‘klimaatwet’ voor, als één van de hoekstenen van het Europese klimaatpact (of European Green Deal) [1]. De Klimaatcoalitie werpt licht op enkele fundamentele voorwaarden opdat deze tekst een echte basis kan vormen voor een Europese klimaatambitie die beantwoordt aan de sociale en milieucrisis. Ook herinnert ze België eraan dat het hoog tijd is om mee op de kar te springen. Dat kan vandaag nog door aan te sluiten bij de oproep van de meest ambitieuze landen.