Alerte Climaxi-lezers konden de voorbije maanden al enkele keren vaststellen dat we iets brachten over Cimate Trace. Deze groep wetenschappers, wetenschapsinstellingen, NGO’s,… heeft belangwekkende nieuwe methodes gevonden voor het meten van CO2. Ons artikel ging eveneens niet onopgemerkt voorbij aan een alerte Groenfractie in het Vlaams Parlement. Deze pikte bij monde van Chris Steenwegen de tekst op als basis voor een aantal vragen in het parlement. Intussen reageerde ook minister Demir officieel op deze vragen rond Climate Trace. Hieruit bleek onder meer dat zij en haar kabinet niet op de hoogte waren van deze nieuwe wtenschappelijke ontwikkeling - die intussen internationale deining veroorzaakte.

Actiegroepen[i] verzochten de rechter half januari om de werken van de grondwaterbemaling voor de Scheldetunnel niet op te starten. Dit gebeurde in een Uiterst Dringende Noodzakelijkheid waarvan de zitting vorige week plaatsvond. De actiegroepen betwistten de vergunning voor het oppompen van bemalingswater of bedrijfsafvalwater voor het bouwen van de Scheldetunnel. Daarom verzochten de actiegroepen de rechter om te verbieden de werken aan de Scheldetunnel op te starten.

De rechter wijst het verzoek van de actiegroepen af. Dit wil zeggen dat Lantis met de bemaling mag starten ook al kan de rechtbank de vergunning nog vernietigen wanneer zij ten gronde naar de argumenten kijkt. De rechter moet zich dus nog uitspreken of de opgelegde normen inzake PFAS, Arseen e.a. voldoende zekerheid bieden voor een goede volksgezondheid. Verder zal de rechter moeten oordelen of Lantis de PFAS norm haalt bij het zuiveren van het bedrijfsafvalwater.

Het beroep dat Climaxi, Actiegroep Leefmilieu Rupelstreek, Burgerplatform OnzeMobiliteit en Red Onze Kleiputten instelden bij de Raad voor Vergunningenbetwistingen (RVVB) tegen de lozingsnormen van de Oosterweel-Scheldetunnel - deed heel wat stof opwaaien. Ook in het vragenuurtje van het Vlaams Parlement op donderdag 26 januari '23 kwam de kwestie aan bod. Naar aanleiding van dit debat in het parlement en de talrijke reacties, wensen wij graag te reageren. Ook dienden de milieuverenigingen een vraag tot Uiterst Dringende Behandeling (UDN) in, welke donderdag 2 februari voorkomt.

Climaxi schreef een nieuwjaarsbrief aan het bedrijf Utexbel in Ronse. We kennen Utexbel al een tijdje - zij ons trouwens ook - en een nieuw jaar is de ideale gelegenheid om enkele wensen, bijzondere momenten uit 2022 en goede voornemens te delen. Zo wordt 2023 een belangrijk jaar voor zowel Utexbel als de omgeving en dat zal Climaxi volgen. Dus klinken we met deze brief alvast op nog een jaar snuffelen in Ronse!

Een van de opvallende deelnemers aan de klimaatconferentie COP 27 in Sharm El Sheikh was Climate Trace. De organisatie kwam naar buiten met schokkende cijfers over de werkelijke uitstoot van broeikasgassen. Die zouden heel wat hoger liggen dan tot nu toe werd aangenomen. De koepel van Ngo’s maakt gebruik van nieuwe wetenschappelijk technieken om tot deze conclusie te komen. Time magazine riep ze eerder al uit tot een van de 100 Best inventions of 2020.

Na de klimaatconferentie in Sharm El Sheikh staat de mensheid alweer voor een tweede moment van de waarheid. Van 7 tot 19 december is in Montreal nu ook de tweejaarlijkse biodiversiteitsconferentie COP15 aan de gang. Deze editie is bijzonder belangrijk omdat het de eerste editie is sinds COP10 in Nagoya, Japan, waarin een globaal kader voor biodiversiteit moet worden ontworpen. Zeg maar het equivalent van wat het akkoord van Parijs was voor het klimaat. De nood aan actie is nog nooit zo groot geweest. Voor het ogenblik beleeft de aarde de grootste sterfte van soorten sinds de dinosaurussen.

In een poging om licht te schijnen op de weinig bekende tomatenindustrie, maakte vzw Climaxi een persbericht en mini-tentoonstelling. Daarin wordt de reisroute en verwerking van de tomaat beschreven. Climaxi heeft zich voornamelijk gebaseerd op de bestseller Het Rode Goud van de Franse journalist Jean-Baptiste Malet. Tegelijkertijd lanceren we een verkoopactie van ‘eerlijke’ Italiaanse tomaten uit coöperaties in Zuid-Italië en Sicilië.

COP 27 is afgetrapt. De 50 000 afgevaardigden van regeringen, Ngo’s, wetenschappers...zijn aan het speechen, debatteren, presenteren en lobbyen geslagen. Na een ziedende openingsspeech van VN-secretaris-generaal Guterres waren er speeches van diverse regeringsleiders en afgevaardigden, waaronder ook premier De Croo. Het is afwachten hoe het politieke draagvlak evolueert, maar het wordt wel heel duidelijk dat het idee dat de 1,5° niet langer haalbaar is voor een keerpunt zorgt. Als dit officieel wordt toegegeven, wat is de volgende boodschap dan? Een nieuwe target van bijvoorbeeld 1,8°? Zal dat niet voor schouderophalen zorgen? Of draagvlak verminderen? Of de eisen voor klimaatcompensaties versterken?

Op 6 november ging klimaatconferentie COP 27 van start. Daar staat veel op het spel. Niet alleen bleek 2022 het jaar waarin heel wat indicatoren rond klimaatverandering sterker in het rood gingen dan verwacht, maar allerlei natuurrampen zorgden ook voor meer klimaatslachtoffers dan ooit. Van overstromingen in Bangladesh en Pakistan, over apocalyptische zandstormen in het Midden-Oosten, tot hittegolven en bosbranden in Europa, de klimaatschade nam gigantische proporties aan. Zowel op menselijk vlak als op economisch vlak. Dat maakt de agenda van COP 27 zeer urgent en de te bespreken thema’s zeer duidelijk: de klimaatdoelstellingen verder versterken, de bestaande toezeggingen van COP 26 in Glasgow laten uitvoeren, de klimaatadaptatie of de aanpassing aan het veranderende klimaat voorbereiden en de financiële impact organiseren.

Hoe erg het met het klimaat gesteld is weten we ondertussen. Het ziet er niet rooskleurig uit. Transnationale klimaatbijeenkomsten zijn uiterst belangrijk om deze negatieve trend om te buigen. Toch is er niet veel hoop dat de COP27 deze week een concrete bijdrage zal leveren om dit noodzakelijke pad te verwezenlijken. Hier zijn heel wat verschillende redenen voor: gaande van de lage ambities van vorige jaren, de focus op financiering van ‘loss and damage”, de moeilijke discussie rond de noord-zuid relaties en de mogelijke compensatie voor historische uitstoot.