Colruyt: Bio met prijsdruk
De retailsector heeft de laatste jaren de neiging om zich groen te profileren. Allerhande grootwarenhuizen bieden biologische producten, zogezegd verantwoorde vis of een groene lijn aan. Colruyt gaat daar in het verst met o.m. het profiel van zijn Bioplanet en de Cru-winkel in het Brusselse. Sociaal is de boer niet altijd gediend met deze initiatieven.
Van bij het ontstaan van de Bioplanet in Gent was Colruyt eigenlijk een stoorzender. Een twaalftal boeren had in Gent net beslist om onder de naam Bio&Co in Gent een versmarkt op te richten. Na 4 jaar hard werken, net toen ze het gebouw gekocht hadden en alles rond was, hoorden de initiatiefnemers van het
plan van Colruyt om in Gent een Bioplanet te starten. Zij hadden oog op dezelfde locatie, een pand op de Drongensesteenweg, wat Bio&co gekocht had. Toen waren Bio&Co in zak en as natuurlijk. De beide plannen stonden ongeveer even ver met dat verschil dat Colruyt al een pilootproject had in Kortrijk en alle know how en logistiek en middelen enz had, en Bio&co niet. De bioboeren kregen te horen dat Colruyt hoe dan ook zijn plannen ging uitvoeren en desnoods enkele jaren met verlies kon draaien. Een fait divers uit het verleden uiteraard.
Colruyt en de andere retailers kwamen vorig jaar opnieuw in het nieuws via een reportage van het programma Panorama. De uitzending toonde hoe supermarkten omgaan met de boeren. In de feiten maakt men een boer afhankelijk van de keten in kwestie door quasi zijn volledige oogst op te kopen. Men zet dus aan tot monoculturen om uiteindelijk via die weg de prijscontrole te verwerven en de prijzen naar beneden te duwen.
Reportagemaakster Greet Pluymers schreef in een begeleidend opiniestuk: “Goedkoop wordt altijd door iemand betaald – zo zegt Luc Ardies, de man van UNIZO. Hij haalt zwaar uit naar het machtsmisbruik van supermarkten. De supermarkten zelf geven wat promo-talk (Albert Heijn, Lidl) of behouden het stilzwijgen (Aldi, Carrefour, Delhaize). Alleen Colruyt is niet te beroerd om de kastanjes uit het vuur te halen. Maar de tranen in de ogen van Hans Denoo, de hardwerkende en gastvrije groenteteler uit de polders, vallen voor mij niet te rijmen met de down-to-earth logica van Frans Colruyt. “Ik ga niemand doodnijpen. Er is een ondergrens want uiteindelijk wil iedereen kunnen leven”. Frans Colruyt volgt gewoon wat wij, de consumenten, doen en willen, “Er is op wereldniveau een tendens naar globalisatie, massificatie, goedkoop. Maar er is een tegenbeweging van mensen die bewust met voeding bezig zijn. Mensen die terug een goeie kip willen waar je op moet bijten en niet een kip waar je eens mee rammelt en waar dan de stukken langs alle klanten vliegen”. Maar, die ondergrens, die kent de consument niet."
Ook bij de opening van zijn Cru-winkel in het Brusselse kreeg Colruyt commentaar. In de Cru-winkel staan beleving en producten van eigen bodem centraal. Remy Schiffeleers van de geitencoöperatieve De Levende Aarde, zegt daarover in een open brief die o.m. bij het magazine Mo* verscheen het volgende: “Sinds decennia bent u één van de ingenieurs achter de marketingstrategie van de laagste prijs. Door dertig jaar hierop te focussen, heeft u een grote groep uit de samenleving willens nillens geleerd wat eenvoud is. Andere producenten en de kleinere lokale middenstand werden tot wanhoop, werkloosheid en loondienst gedwongen door de nietsontziende prijzenoorlog van een kleine groep van retailers die goedkopere, minderwaardige en buitenlandse producten lieten primeren op die “authentieke” eigen productie zoals u dit vandaag zo mooi benoemt."
Tijdens het project De Eetbare Stad uit Gent ontmoette Climaxi boeren die hetzelfde getuigden. Zelfs tijdens de opnames van Fish&Run kwamen landbouwers ons vertellen dat ze in dezelfde situatie verkeerden.
1/2
Colruyt zit mee achter deze strategie en profileert zich als de groenste van allemaal. Reden te méér voor vzw Climaxi om Colruyt als symbool voor de grootwarenhuissector te nomineren in deze Greenwashprijs.
Filip De Bodt