Piero Sardo (Slowfood ): "we eten stront"

In Turijn is vandaag Terra Madre begonnen, het tweejaarlijks evenement van Slow Food. Naar schatting vijfduizend mensen volgen fora en conferenties rond voedsel, landbouw, visserij, korte keten enz. Een duizendtal standhouders van vijf continenten presenteren hun ambachtelijke producten. Handelsverdragen, fusies van ondernemingen en het verlies van bioverdiversiteit staan hoog op de agenda.

Slow Food werd dertig jaar geleden in Italië opgericht en zwermde uit over Europa. De groep telt honderdduizend leden en een tweeduizendtal themagroepen, lokale convivia, producentengroepen…

Slow Food werd opgericht om het verlies aan biodiversiteit binnen de voeding tegen te gaan maar kreeg al snel een bourgondisch imago. Velen hadden de indruk dat het eerder om een genootschap ging van culinaire liefhebbers die samen hun potje kookten dan om een actiegroep. Men wil dit nu recht zetten en duidelijk maken dat men opkomt voor een aantal actiethema’s. Climaxi werd als deelnemer uitgenodigd voor deze conferentie om een aantal tips te geven die deze imagowijziging kunnen vooruit helpen. Onder de andere Belgen: Oxfam, Brusselse geuzestekers, kaasmakers en Wim Versteden (Pintafish). Die houdt zich voornamelijk bezig met Slow Fish, een internationale zijtak van Slow Food rond visserij. Het Visserijblad ligt er tussen de tientallen andere internationale publicaties.

Daarnaast zij we hier om opnames te maken voor de derde Climaxi-documentaire. Die handelt rond Europese landbouw- en visserijpolitiek.  Er zijn interviews gepland met lokale producenten en we proberen namen als José Bové en Yann Arthus Bertrand vast te krijgen.

Deze morgen haalde Piero Sardo, voorzitter van de commissie biodiversiteit en medestichter van Slow Food hard uit voor onze camera: “ Europa is een soort van zelfmoordpolitiek aan het voeren.  Wij produceren ons dood met alle ecologische en sociale gevolgen erbij: dieren en plantenrassen verdwijnen, kleine producenten worden de nek om gewrongen, eten smaakt naar niks. Het grootste deel van de mensen wordt door supermarkten en politiek gedwongen om stront te eten.”

De discussie rond migratie staat hier ook op de agenda. Slow Food groepen bekijken hoe men via voedsel kan aantonen dat migratie een gedwongen verrijking is. De organisatie heeft heel wat projecten in Afrika waarbij lokale boeren gestimuleerd worden om opnieuw het lokale voedsel te verbouwen. De organisatie verschiet er niet van dat mensen door honger en ecologische catastrofen van en uit hun land verdreven worden.

Vrijdag is er een grote parade door Turijn van alle aanwezige groepen. Ook hier staan producenten in de belangstelling. Op de parade brengt iedereen een klein geschenk mee voor zijn buurman. Wij kozen voor de zaadjes van de Kleine Berenklauw. Niet verwisselen met de grote (brandwonden bij ’t plukken) maar een lekker zaad met een smaak die wat lijkt op die van kardemom. Filip De Bodt