Analyse en actie na de verkiezingen

Op 12 juni kwamen een goeie twintig mensen, actief in uiteenlopende organisaties, actiegroepen en bewegingen, samen in Gent voor een korte analyse na de verkiezingen van 25 mei. Er waren mensen uit Masereelfonds, De Lege Portemonnees, Victoria Deluxe, Beweging Recht op Wonen, Climaxi, de Precaire Puzzel, D19-20, buurtcomité De Toekomst, LEF, Stop 4GS (Gent), TegenGas, Gentenaars Tegen Besparingen, Rood-Gent,…

Pascal Debruyne leidde het gesprek in met een korte analyse van de politieke situatie in Gent. Gent wordt maar al te graag voorgesteld als een progressief eiland. Een voorstelling die eigenlijk

niet strookt met de werkelijkheid. Als je het kwantitatief bekijkt, wordt dit meteen duidelijk. In Gent stemt 44% van de mensen op linkse lijsten. In Antwerpen, wat altijd als een rechts bastion wordt gezien, 38%. Zo groot is dat verschil dus niet. Maar ook kwalitatief zien we dat het linkse, rebelse Gent niet altijd is wat het is: er is een duidelijke verrechtsing aan de gang bij de liberalen die steevast mee aan het roer staan in Gent.

Het sociaal-ecologisch bestuursakkoord is bovendien enorm afgeslankt. Wat er gerealiseerd wordt, zijn zaken die niet veel geld kosten en die vooral gericht zijn op een mentaliteitswijziging bij de bevolking: iedereen op de fiets, een leefstraat hier en daar, geen gasboetes onder de 16 jaar (wat nooit werd toegepast in Gent en een maatregel is die geen geld kost),… Tegelijk wordt de prijs van de vuilniszakken en de inkom voor het zwembad wél verhoogd, asociale maatregelen dus. Ingrijpende veranderingen die een sociaal-ecologisch stadsbestuur waardig zijn, worden vooruit geschoven.

Bovendien zijn er enkele dossiers uit het verleden waar dit nieuwe stadsbestuur weinig vat op heeft omdat ze ervoor al werden goedgekeurd. Een duidelijk voorbeeld is het Ghelamco stadium. Enorm veel overheidsgeld werd hier in gepompt en privégeld komt er uit. Elders wordt er hopen protest aangetekend tegen een Uplace terwijl Gent zijn eigen Uplace al gebouwd heeft.

Bovendien zien we dat ook het hele klimaatneutrale verhaal met 2 maten en 2 gewichten speelt. De industrie ontsnapt aan alle mogelijke reglementeringen, een absolute must voor de liberale fractie in het stadsbestuur.

Deze analyse werd aangevuld met de vaststelling dat precaire groepen in Gent steeds vaker worden afgestoot en dat het middenveld niet genoeg gepolitiseerd is om te reageren. Het moeilijke werk (oa met dakloze Romagezinnen) komt vaak terecht op de schouders van kleine actiegroepen die geen middelen of personeel hebben.

Bovendien zal de stad Gent in de toekomst misschien ook minder geld van het stedenfonds ontvangen. We kunnen misschien een herverdeling van de middelen verwachten, in het voordeel van middelgrote steden en gemeenten waar de toekomstige coalitiepartners N-VA en CD&V vaak de dienst uitmaken.

Het lokale bestuur heeft nogal de neiging om met de vinger te wijzen naar hogere beleidsniveaus. Uiteraard moeten we het geheel zien, maar ook op lokaal vlak dienen er keuzes gemaakt te worden die stroken met een sociaal en ecologisch beleid, wat vandaag vaak ontbreekt.

Na verscheidene tussenkomsten besluiten we aan te pikken met de traditie van de Rebelse Parade tijdens de Gentse Feestenstoet op zaterdag 19 juli. Verschillende groepen zullen aanwezig zijn om de bekommernissen te tonen en zijn/haar ideale stad te verbeelden. 

In september komen we terug samen om te bekijken hoe we op dit elan verder kunnen gaan.

Meer info over de rebelse parade: http://www.climaxi.be/node/454